DIALECTS being Use in writing Blogs

There are dialects which we prefer to use when we are writing. But since English is the Universal Language, most of us are using it. Yet I as a person usually wrote it in my own dialect which is the Cebuano. Being a native Cebuano, It's a pleasure being one of those younger people who can understand even the deepest terms. One source of this terms were visayan books and Bible. SOmetimes I also write some in Filipino.

Writing Blogs, poems, and Essays are my means of expressing myself. Eka nga nila, Im such an emotional guy. So even if I just have a short time, I will really make some time to write. Wether its in Visayan/Cebuano, Filipino or English. As long as people will understand my feelings for the moment. Writing is the only means that I can show my emotions, feelings and in how I feel for a certain situation.

Many of my friends also were adding inspiration for me to write more. They appreciate my ways of expressing. And they like the way I write things. Its also my grammar and making my points clear in every way possible.

Much more when I wrote in dialects. Being a cebuano is an Honor. Cebuano literature has been in my blood all through out. Nindot mahimong Cebuano as I say. Kung Cebuano ka, Ingnon teka nga usa ka sa mga di ordinaryong tawo. Kay ang Cebuano utukan, mahigugmaon ug isug. Bisan pa man ug kapila mahisukamod, ang Cebuano pasensyuso. Gawas nga ambungan, Kugihan sab sa mga tinuod ug lunsay...lumad nga sugbuanon.

Mabuhi ka Sugbo...Bisan pa sa dgahang pamaagi sa Pagsulat...Una gihapon ang Sugbuanon.

Kinabuhi sa Sakayan

Samtang nagpaabot ko nga molarga ang Barko nga akong gisakyan paingon sa Probinsya sa Bohol, ug kay sa ikatulong andana man ko nakapwesto pabor sa dagat wala gyud masipyat ang akong pagkalingkod. Pila lang ka minuto sukad sa akong paglingkod aduna dayo'y duha ka sakayan nga nihinay pagpatungod sa barko. Ug kay lagi taga probinsya man ko, nagpaabot lang ko unsay sunod nga mahitabo. Unya dihay bata nga miitsa ug sinsiyo,(wala ko makasiguro) kung pila kaha to. Dali kaayung nakatiglom ang babaye nga sa akong tan-aw naa pa sa menus bente. Apan sa unhan sa iyang sakayan adunay bata nga nakatulog.

Dihang nikawas ang babaye, iyang gipakita ang iyang nakuha. Piso. Sa akong panghunahuna murag naglibog ko kung nganung iya pa katong gipakita. Iya kahang gipakita aron ipasiatab sa nag-itsa nga wala mausik ang iyang giitsa? Malipayon bya siya nga iyang kining nakumkom dayong itsa ngato sa tunga-tunga sa sakayan.

Unya aduna sa niitsa ug pan, nga mao dayoy gitunol　sa babaye ngadto sa nakamatang bata nga dali kaayong nakabuka sa iyang baba aron mukaon. Kalouy sa bata nga gikatulog ra diay ang iyang kagutom taliwala sa kainit sa dagat.

Ang ako man gud, nga sa kalisod sa kinabuhi-bisan unsa kalisod sa buhaton basta mahimo lang...ato gyud ning buhaton. Gipakita man gud sa mga Badjao nga bisan sa kalisod sa ilang pagsalom...kay panginabuhi man...ila kining buhaton. Pero kung kita gani mahulugan ug piso, o ba kaha singko pesos... dha sa tubig...makuha pa kaha nato pagbalik?

Ang nakabati man gud kay sa higayon nga adunay moitsa, nahimo mang pelikula kay malingay man ang sumasaksi sa pag-unlod taas sa mosalom.

Unsaon kaha nila pagsugat ang bAG-ONG TUIG? May paglaum kaha sila sa 2010 ug sa umaabot? Hinuon, gikalipay nila ang ilang gibuhat. "nalang". Maayung Pagsugat sa Bag-ong tuig natong tanan!
Ang Nakaapan man gud, kay nahimo ni silang